Wypalenie zawodowe – jak się go pozbyć

Nawet najbardziej poszukiwani specjaliści mogą stracić zainteresowanie swoją pracą. Specjalista zaczyna się denerwować bez powodu, nie wykonuje swoich obowiązków wystarczająco dobrze. W rezultacie staje się obojętny na sferę swoich zainteresowań pracowniczych. Wypalenie zawodowe wpływa nie tylko na wyniki pracy.

Dotyczy to również relacji zespołowych. Wszystko w kompleksie prowadzi do problemów osobistych. Ponieważ praca wiąże się z ciągłym dyskomfortem psychicznym.

Przedłużający się stres prowadzi do emocjonalnego wyczerpania. A on z kolei staje się prowokatorem problemów fizycznych. Rozważ główne niuanse takiego kryzysu, znaki ostrzegawcze i sposoby zapobiegania takim problemom.

Jak zdefiniować wypalenie zawodowe

Główne przyczyny zespołu wypalenia to:

• cechy percepcji wieku w sytuacjach;
• niekorzystne środowisko pracy;
• bezczynność przy początkowych objawach zespołu.

Problem może wywołać cechy związane z wiekiem. Po otrzymaniu specjalizacji ludzie aktywnie się rozwijają. Znajdują odpowiednią pracę, dążą do stabilności finansowej. Ale w wieku 30-40 lat zostały załatwione kwestie finansowe, jest własna przestrzeń życiowa, samochód, letnia rezydencja itp. I z jakiegoś powodu zdobyte dobra materialne nie sprawiają, że ich właściciel jest szczęśliwy i zadowolony.

To w tym okresie zmienia się światopogląd. Niektóre priorytety są zastępowane innymi. A stare wartości nie mają już znaczenia. Kończy się pogoń za dobrym dochodem. I jest smutek ze zrozumienia, że ​​praca nie daje przyjemności, satysfakcji moralnej. Co więcej, z pewnością nie będzie żadnego rozwoju po szczeblach kariery.

Więcej o powodach

Kolejnym prowokującym czynnikiem są kryzysy w firmach. Oszczędności finansowe prowadzą do redukcji zatrudnienia. A na barkach pozostałych pracowników spoczywa znacznie większy nakład pracy. I oczywiście w takich przypadkach płace pozostają takie same. Dlatego impulsem do wypalenia zawodowego jest niezgoda na sytuację złuszczającą. I protest przeciwko nowym obowiązkom.

Pracownik zaczyna analizować sytuację i zastanawiać się, czy na początku wybrał odpowiednią specjalność. I czy nie czas zmienić rodzaj działalności i wyrwać się z niekończącego się cyklu obowiązków.

Ponadto. Ponieważ człowiek nie robi nic, aby zmienić sytuację. Ale przyczyną bezczynności nie zawsze są uzasadnione obawy. Na przykład strach przed nie znalezieniem lepszej pracy, strach przed zmianą, brak stabilności. Jednak terminowa diagnoza problemu to szansa na zlikwidowanie trwałego wypalenia zawodowego.

Znaki ostrzegawcze

Dla stabilnego stanu emocjonalnego ważne są dwa czynniki – harmonia w życiu osobistym i samorealizacja w zawodzie. A gdy tylko pojawi się podstawa dla zespołu wypalenia zawodowego, pojawiają się myśli o bezsensowności życia.

Kolejny "dzwonek" – wykonywanie obowiązków służbowych staje się już tylko formalnością. A początek dnia pracy natychmiast zamienia się w oczekiwanie jego końca.

Przewlekłe niezadowolenie z pracy może prowadzić do chorób medycznych, psychosomatycznych. Szereg takich schorzeń świadczy o wypaleniu zawodowym. I tu dochodzą niepokój, negatywny nastrój i znowu smutne myśli o znaczeniu bycia.

Dlatego żarliwy protest zaczyna nieświadomie przeradzać się w kłótnie z kierownictwem i współpracownikami. A formalne wykonanie obowiązków prowadzi do zwolnienia. Wszystko to dodatkowo pogarsza stan emocjonalny, obniża się samoocena. Ponieważ dana osoba nie może określić, jakiego rodzaju pracy szukać.

Ważne kroki na drodze do wyjścia z kryzysu

Syndrom wypalenia zawodowego w pewnym momencie dotyka każdego pracownika. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, co dokładnie się dzieje. I zrozum swoje własne myśli, analizuj i akceptuj to, co się dzieje. Warto zastanowić się, czy naprawdę konieczna jest zmiana pracy. A jeśli zmiana jest nieunikniona, ważne jest, aby podjąć właściwą decyzję. Lub znajdź zawód, który promuje satysfakcję moralną i samorealizację.

Dlatego dobrze jest pamiętać o fantazjach i marzeniach z dzieciństwa. Być może warto wrócić do pragnień minionych lat i zmienić kwalifikacje. I zastanów się, jaki rodzaj aktywności przypadnie Ci do gustu, który sprawia prawdziwą przyjemność. I nie powoduje negatywnych emocji. Możesz rozważyć swoje talenty. Bo najbardziej uderzające z nich nie zostały wdrożone w zawodzie.

Rozważana decyzja

Ponieważ ciągłe wypalenie zawodowe doprowadziło już do poszukiwania czegoś nowego, zastanów się, co jest dla Ciebie ważne w procesach pracy.

Lubisz zespół? Czy możesz pracować z ludźmi? A może wymuszona komunikacja prowadzi do irytacji? Jeśli łatwiej jest pracować samodzielnie, warto pomyśleć o zawodach, które nie wymagają stałej komunikacji. Ponieważ w dzisiejszych czasach jest ogromny wybór pracy zdalnej.

Musisz więc przeanalizować następujące punkty:

• zidentyfikować swoje niezrealizowane talenty;
• zrozum, jakie obowiązki Ci się spodobają;
• zdecydować, czy pozostać w tym samym miejscu, czy zmienić rodzaj działalności.

Wypalenie zawodowe – zmiana na lepsze

Po podjęciu decyzji w kierunku zmian nie należy spieszyć się z dalszymi działaniami. Ponieważ lepiej zacząć od planu krok po kroku. I określ, co dokładnie jest potrzebne do osiągnięcia celu.

Być może będziesz musiał wziąć udział w kursach przypominających. Lub bierz udział w szkoleniach i seminariach. W skrajnych przypadkach zdobądź drugie wykształcenie. Porady ekspertów nie będą zbyteczne. Oraz spotkania z pracownikami wybranej specjalności. Ale ważne jest, aby zbadać poziom płac w obszarze docelowym. I trzeźwo oceń, czy taki dochód będzie wystarczający.

Wypalenie nie jest powodem do popadania w depresję, rozpacz i bezczynność. Właściwa decyzja o zmianie działań to droga do rozwoju zawodowego i harmonii w sferze osobistej.