Praca zespołowa: kluczowe czynniki sukcesu

Zespół może składać się zarówno z pracowników tego samego, jak i różnych szczebli i działów firmy. W okresie pracy w zespole wszyscy jego członkowie mają równe prawa i wykonują obowiązki wynikające z celów i zadań zespołu. W przypadku pracy zespołowej nie ma znaczenia, jakie stanowisko zajmuje kolega. W zespole wszyscy pracownicy mają równe stanowiska.

Prawa i obowiązki członków zespołu są z jednej strony podstawą organizacji pracy w zespole, az drugiej podstawą oceny zdolności uczestników do tej formy pracy.

Obowiązki członka zespołu

Każdy członek zespołu jest zobowiązany do kierowania swoją siłą, wiedzą i umiejętnościami na osiągnięcie celów postawionych przed zespołem. Jednocześnie nie powinien, kierując się egoistycznymi względami, ukrywać pomysłów i rozwiązań potrzebnych zespołowi do ich późniejszego wykorzystania w głównym miejscu pracy.

Każdy członek zespołu zobowiązany jest do swobodnego wyrażania swoich przemyśleń na temat zaistniałych problemów, bez względu na obowiązki, jakie wiążą go z kierownikiem głównego miejsca pracy.

Żaden z członków zespołu nie powinien uzależniać swojej aktywności od stosunku grupy do jej zaleceń. Co więcej, każdy członek zespołu musi być gotowy do poddania się decyzji większości, nawet jeśli ta decyzja jest sprzeczna z jego własnymi pomysłami. Wyjątkiem jest przypadek, gdy zespół, w opinii jednego z jego członków, znajduje się w szczególnej sytuacji, za którą nie chce ponosić odpowiedzialności. W takim przypadku „zdanie odrębne" powinno znaleźć odzwierciedlenie w protokole.

Każdy członek zespołu powinien być lojalny wobec kolegów. Nie może informować osób postronnych o treści dyskusji i decyzjach zespołu ani wykorzystywać tych decyzji dla osobistych korzyści.

Każdy członek zespołu musi traktować pozostałych członków zespołu jak równorzędnych partnerów. Musi obiektywnie przeanalizować ich pomysły i wyrazić swój punkt widzenia na nie.

Tolerancja i wzajemny szacunek to najważniejsze warunki udanej pracy zespołowej.

Każdy członek zespołu jest odpowiedzialny za poinformowanie innych o wszystkim, co musi wiedzieć, aby wykonać zadania przydzielone zespołowi.

Żaden z członków zespołu nie może ingerować we współpracę swoich członków z powodu własnych upodobań i niechęci.

W celu poprawy efektywności współpracy, każdy członek zespołu powinien starać się nawiązać dobre relacje biznesowe z resztą członków zespołu.

Z wymienionych obowiązków wynikają uprawnienia członka zespołu.

Prawa członka zespołu

Swobodnie wyrażaj swoją opinię i żądaj jej weryfikacji.

Wymagaj ustanowienia poufnych, niepublicznych relacji zaufania. Myśli, które wyraził podczas pracy w zespole, nie powinny być znane osobom trzecim. Pracownik nie może być zagrożony z powodu pomysłów wyrażanych przez niego w procesie pracy w zespole.

Otrzymuj obiektywne i pełne informacje od innych członków zespołu.

Wymagaj, aby jego myśli były wykorzystywane przez innych członków zespołu po stronie tylko wtedy, gdy nie przeszkadza to w wykonywaniu zadań przydzielonych zespołowi lub jeśli uzyskano na to specjalne pozwolenie.

Wymagaj przestrzegania zasad prawidłowego zachowania w procesie pracy w zespole .

Odpowiedzialność w pracy w zespole

Zespół jako całość jest odpowiedzialny za wszystko, co robi, a czego nie robi.

Zespół zgadza się, że wszyscy członkowie zespołu dzielą odpowiedzialność, nawet jeśli początkowo wyrazili wątpliwości. Nie mogą zdystansować się od decyzji zespołu, powołując się na własne zastrzeżenia.

Jeśli zespołowi nie uda się osiągnąć jedności, decyzja zapada większością głosów. W takim przypadku mniejszość może wpisać do protokołu „zdanie odrębne”. W przyszłości podporządkowuje się większości i działa na podstawie decyzji. W takim przypadku osoby te, choć nie są odpowiedzialne za decyzję, są odpowiedzialne za dalsze ogólne wyniki pracy uzyskane na podstawie tej decyzji. Brak zgody poszczególnych członków na wspólną decyzję nie zwalnia ich z odpowiedzialności za ewentualne konsekwencje.

Jeśli zespół podejmie decyzję większościową, którą poszczególni członkowie uznają za niedopuszczalny błąd, za który nie chcą być pociągnięci do odpowiedzialności, muszą to jasno powiedzieć zespołowi. W takim przypadku informowany jest „lider” zespołu, który decyduje o ewentualnym wykluczeniu odpowiedniej osoby z zespołu lub o rekrutacji nowego zespołu.

W praktyce często dochodzi do tzw. „skrzyżowania” – sytuacji, w której trzeba zdecydować, w którym z dwóch kierunków trzeba iść dalej. Jeśli sam zespół nie jest w stanie znaleźć wyjścia, lider musi albo zdecydować, którą z dwóch ścieżek wybrać, albo utworzyć dwa zespoły, które będą pracować nad każdym z kierunków.

Lider zespołu odpowiada za wyniki pracy w takim samym stopniu, jak każdy zwykły członek zespołu. Za prawidłową organizację pracy, którą wykonuje w ramach swoich działań w zespole, odpowiada przed jej zespołem. Podwójna odpowiedzialność lidera wobec zespołu i klienta byłaby sprzeczna z istotą jego pozycji w zespole.

Aby rozwiązać problemy wykraczające poza zwykły proces kolegialnej współpracy w ramach istniejącej struktury organizacyjnej, kierownik wyższego szczebla lub kierownictwo firmy musi stworzyć odpowiedni zespół i to udokumentować. Taki zespół, powołany na stałe, należy traktować jako nową jednostkę. Nie może go utworzyć jeden z liderów. Podjęcie odpowiedniej decyzji należy do kompetencji kierownictwa spółki lub podległego jej organu.

Specjalnie utworzony zespół jest rozwiązywany, gdy tylko wykona przydzielone zadania. Jeśli mówimy o zespole zorganizowanym przez kierownictwo firmy lub inny właściwy organ, to powinni go rozwiązać.

Korzyści z pracy zespołowej

Zespół umożliwia rozwiązywanie problemów, które są poza zasięgiem jednej osoby.

Stworzenie zespołu to gwarancja, że ​​przy tworzeniu rozwiązania uwzględni się interesy wszystkich stron.

W wyniku współpracy w zespole specjalistów z kilku wydziałów jednostronny wpływ jednego z wyższych autorytetów staje się niemożliwy.

Kiedy zespół pracuje, zmniejsza się ryzyko podjęcia błędnej decyzji i ryzyko, że niektóre ważne fakty nie zostaną ujawnione.

Jedna głowa jest dobra, ale dwie lepsze.

Zespół pomaga walczyć z „ślepotą przemysłową”. To, czego jeden pracownik nie zauważa z przyzwyczajenia, widzi drugi, który z kolei nie dostrzega pewnych problemów we własnym obszarze pracy.

Praca zespołowa zwiększa chęć i zdolność przywódców na wszystkich szczeblach do współpracy.

Pracownik, który pracował w zespole, będzie miał mniejsze trudności z interakcją z kolegami lub innymi działami firmy.

Zespół ma pozytywny wpływ na rozwój cech ważnych dla kolegialnej współpracy. Zachęca do tolerancji, porządku, uznania cudzych opinii i prawidłowej dyskusji, przełamywania egoistycznych poglądów. Czynniki te wykraczają poza pracę zespołową i wpływają na ogólny sukces firmy.

Pracownik, który dobrze sprawdził się w pracy w zespole, otrzymuje dodatkowe kwalifikacje, które są cenne zarówno dla niego, jak i dla firmy.

Przedsiębiorstwo realizuje pomysły, które nie powstałyby w ramach konwencjonalnej organizacji pracy. Wynika to z faktu, że pojedynczy pracownik nie ma możliwości znalezienia w swoim miejscu pracy punktów wyjścia do rozwiązania problemu wykraczającego poza jego doraźne działania.

Zespół zapewnia zarówno indywidualnemu pracownikowi, jak i całemu zespołowi możliwość maksymalizacji swojego potencjału twórczego i jego praktycznej realizacji.

W przypadku dużych firm zespół pozwala na bardziej racjonalne wykorzystanie możliwości swoich specjalistów, którzy pracują nad rozwiązywaniem problemów wykraczających poza ich obowiązki zawodowe.

Dla średnich i małych firm praca zespołowa pozwala na pełne wykorzystanie zdolności, wiedzy i umiejętności pracowników. Zespół może zastąpić pracę specjalistów, których firma nie może zaprosić do pracy ze względów finansowych.

Wady pracy zespołowej

Oprócz pozytywnych cech praca zespołowa ma również negatywne aspekty.

– Praca w zespole, w przeciwieństwie do zwykłej pracy, może wymagać dodatkowego czasu. Początkowy okres, w którym członkowie zespołu przyzwyczajają się do siebie, może być dość długi. Trochę czasu potrzeba też na znalezienie odpowiedniej formy wspólnej pracy.

— Praca zespołowa jest często powolna. Jest to szczególnie widoczne w przypadku dużego zespołu i pracy w niepełnym wymiarze godzin w zespole. Trudności w zebraniu członków zespołu w wyznaczonym czasie negatywnie wpływają na postęp prac.

– Dyskusje, które pojawiają się podczas pracy w zespole, zajmują dużo czasu, zwłaszcza jeśli poszczególni pracownicy nie wiedzą, jak je prowadzić. Możliwe są poważne nieporozumienia.

– Praca zespołowa może prowadzić do opóźnień w podejmowaniu decyzji, ponieważ różne poglądy uczestników są uogólniane dopiero po długich dyskusjach.

– Anonimowość wyników pracy poszczególnych członków zespołu może negatywnie wpłynąć na chęć pracy. Każdy członek zespołu, który wykazał się niewystarczającą wydajnością, może „ukryć się” za aktywnym członkiem pracy zespołowej. Podczas pracy zespołowej nie ma zachęty do poczucia ambicji, ponieważ pojedynczy pracownik nie otrzymuje osobistych nagród za wyniki.

– Jeżeli pracownik wykonuje pracę w zespole jako dodatek do głównej działalności, może to być dla niego zbyt dużo pracy. Dlatego konieczne jest w każdym konkretnym przypadku rozważenie, czy to obciążenie jest wykonalne, z jakich zadań iw jakim stopniu należy zrezygnować na czas pracy zespołowej.

– Znane jest wyrażenie: „Wielbłąd to koń ciągnięty przez drużynę”. Jednak twierdzenie, że praca zespołowa prowadzi do nieefektywnej straty czasu, jest tak samo nieuzasadnione, jak żądanie, aby wszystkie decyzje były podejmowane wspólnie.

Kluczowe czynniki sukcesu efektywnej pracy zespołowej:

Jasne określenie celów i zadań;
Prawidłowy dobór zespołu;
Przemyślany system dla członków zespołu;
Umiejętność kolegialnej pracy członków zespołu.