Debet, kredyt, saldo i inne przerażające słowa
Dla osoby z dala od sektora finansowego rachunkowość zawsze będzie czymś skomplikowanym i niezbyt jasnym, ale każdy zna słowa „debet" i „kredyt”. Wiele osób używa tych terminów w mowie potocznej, nawet nie rozumiejąc, co tak naprawdę oznaczają.
Dlatego sensowne jest sformułowanie w języku zrozumiałym dla niespecjalisty, co tak naprawdę oznaczają te dwa znajome słowa.
Definicja warunków debetowych i kredytowych
Dla każdej firmy głównym zadaniem jest osiągnięcie zysku, dlatego dla normalnego funkcjonowania każdego przedsiębiorstwa niezbędne jest dokładne ewidencjonowanie wszystkich przepływów finansowych, analizując je przez określony czas. Nowoczesne przepisy nakładają na przedsiębiorstwa handlowe obowiązek posiadania przejrzystych i możliwych do zbadania sprawozdań finansowych.
Zysk netto przedsiębiorstwa to różnica między całkowitymi przychodami a wydatkami za szacowany okres. W przypadku kont aktywnych debet to dochód, a kredyt to wydatek. Jednocześnie należy pamiętać, że na koncie pasywnym kredyt jest przychodem, a wydatek nazywamy debetem.
Krótko mówiąc, debet można nazwać dowolnym zyskiem przedsiębiorstwa, a kredyt to wszystkie wydatki niezbędne do realizacji jego działalności. Terminy te zostały po raz pierwszy użyte w Traktacie o rachunkach i zapisach przez mnicha franciszkańskiego i nadal są podstawowymi pojęciami współczesnej rachunkowości.
Dosłownym tłumaczeniem słowa „debet” będzie „jestem winien”, a „kredyt” jest tłumaczone z łaciny jako „jestem winien”.
Jak nauczyć się rozumieć obliczenia księgowe
We współczesnej rachunkowości zwyczajowo przeprowadza się podwójną fiksację wykonywanych operacji, w wyniku czego obliczenia księgowe to tabela składająca się z dwóch kolumn. Po prawej stronie zwyczajowo odnotowuje się dochód, a po lewej konsumpcję.
Podwójny wpis to wygodna i łatwo weryfikowalna metoda rozliczania wydatków i wpływów, w której każda czynność związana z przepływem środków przedsiębiorstwa powinna być prezentowana w obu kolumnach.
Przykład
Dla jasności spójrzmy na te koncepcje na prostym przykładzie:
Niech pozyska nowy surowiec, który kosztuje 10 000 jednostek warunkowych.
Po takiej transakcji księgowy wpisuje w kolumnie uznaniowej informację „60 rozliczeń z dostawcami”, a w kolumnie debetowej „10 materiałów”.
Tym samym wzrosły zadłużenie wobec dostawcy, a jednocześnie zwiększyła się ilość surowców w magazynie – oba te zdarzenia są odpowiednio odzwierciedlone w dokumentach księgowych.
Jaka jest różnica między debetem a kredytem?
Aktywa biznesowe to cała własność przedsiębiorstwa, w tym pieniądze na rachunkach, akcje, zobowiązania finansowe, papiery wartościowe. Wzrost kredytu zawsze oznacza spadek aktywów. W związku z tym debet, wręcz przeciwnie, je zwiększa. Jednocześnie nie ma znaczenia, w czym konkretnie wyrażony jest zysk – może to być nowy sprzęt, pieniądze, akcje czy surowce.
Jeśli konto jest pasywne, to pożyczka pokazuje wzrost zadłużenia firmy. Debet w tym przypadku odzwierciedla spadek zobowiązań dłużnych. Konta pasywne są prowadzone w celu rejestrowania transakcji związanych ze źródłami tworzenia funduszy przedsiębiorstwa, takich jak pensje pracowników, różne podatki i wiele innych.
Saldo. Co to jest.
Głównym pytaniem, przed którym stoi księgowy, jest obliczenie rzeczywistego zysku przedsiębiorstwa. Jest to niezbędne zarówno do prawidłowego opłacania podatków, jak i do dokładnej oceny rentowności biznesu. Aby to zrobić, musisz obliczyć różnicę między kredytem a debetem.
Ta różnica, ujęta w ustalonym okresie czasu, nazywana jest saldem.
Jeśli dochód przekracza wydatki, jest wyświetlany jako saldo debetowe na aktywnym rachunku. W przeciwnym razie, przy wydatkach większych niż zysk, wartość ta pojawi się na koncie pasywnym w postaci salda kredytowego. Ta prosta i logiczna metoda pomaga ocenić lokalny stan kont firmy przez ustalony okres czasu. Jest to bardzo wygodne w przypadku analizy rozwoju biznesu. Oczywiście przy debecie większym niż kredyt przedsiębiorstwo jest rentowne.
Aby ocenić rentowność przedsiębiorstwa, zwyczajowo tę różnicę oblicza się raz w roku i nie uwzględnia się wartości pośrednich. Tak więc w języku laika terminy te oznaczały dochody i wydatki, parametry niezbędne do obliczenia realnego zysku.