Historia sukcesu. „Żelazna dama” Margaret Thatcher

Najczęstszymi epitetami tej kobiety były „córka sklepikarza" i „żelazna dama”.

W odpowiedzi na krytykę Związku Radzieckiego ze strony Margaret Thatcher, gazeta Krasnaya Zvezda nazwała ją „Żelazną Damą”. Tłumaczenie tego wyrażenia na angielski brzmiało jak „żelazna dama”. Od tego czasu przydomek ten jest mocno zakorzeniony w premierze.

W odpowiedzi na krytykę Związku Radzieckiego ze strony Margaret Thatcher, gazeta Krasnaya Zvezda nazwała ją „Żelazną Damą”. Tłumaczenie tego wyrażenia na angielski brzmiało jak „żelazna dama”. Od tego czasu przydomek ten jest mocno zakorzeniony w premierze.

Córka sklepikarza

Margaret Hilda Roberts rzeczywiście urodziła się w małej rodzinie kupieckiej 13 października 1925 roku. Zaskakująco pracowita, już w szkole Margaret otrzymywała stypendia za pracowitość. Nic dziwnego, że studiowała również w Oksfordzie za darmo i ukończyła tę prestiżową instytucję z wyróżnieniem, od razu otrzymując dyplom z chemii. W tym samym czasie Thatcher zainteresowała się polityką, zajmując się sprawami niemodnej wówczas Partii Konserwatywnej.

Następnie Margaret powie, że swoje cechy zawodowe i osobiste zawdzięcza rodzinie, a zwłaszcza ojcu. Pracował nie tylko w sklepie, ale był także asystentem burmistrza, radnym miejskim. „Od dzieciństwa wpajano nam poczucie obowiązku wobec rodziny, kościoła, sąsiadów. Dało mi to istotną podstawę” – powiedziała Margaret.

Żona biznesmena, matka bliźniaków i… polityk

W wieku 26 lat (w 1951 r.) Margaret poślubiła bogatego biznesmena Denisa Thatchera i szybko urodziła bliźnięta: Marka i Carol. Jednak jego karierę naukową zastąpiła pasja do polityki. Później Margaret Thatcher podkreśli, że było to tylko hobby, a nie chęć awansu, bez względu na wszystko.

Chociaż może właśnie dlatego, że polityka była dla niej początkowo hobby, któremu oddała się z całą pasją i stała się podstawą jej fantastycznego sukcesu.

Opiekując się rodziną i dziećmi, Małgorzata jednocześnie otrzymała kolejne wykształcenie – prawnicze. Lubiła podkreślać, że pomógł jej w tym fakt, że jej mąż Denis był zamożnym człowiekiem, dzięki czemu mogła spokojnie studiować na prawnika, nie myśląc o zarobkach.

Jedyna kobieta-premier

W 1959 roku 34-letnia Thatcher została członkiem Izby Gmin z Partii Konserwatywnej w Londynie i przez następne dwadzieścia lat wspinała się po szczeblach partii, zajmując kilka wysokich stanowisk. W 1979 roku postanowiła rzucić wyzwanie koledze konserwatywnemu Edwardowi Heathowi, który kierował partią. I zajmuje jego miejsce. A kiedy konserwatyści wygrywają powszechne wybory parlamentarne, Thatcher niemal automatycznie zostaje premierem. Pierwsza i jak dotąd jedyna kobieta w historii Wielkiej Brytanii na tym stanowisku. Tak, a jej premierostwo było prawdziwym rekordem: od prawie 12 lat Margaret Thatcher, „dyktatorka z wyboru”, jak ją kiedyś nazywano, pozostaje na tym stanowisku, wpisując się w historię polityczną nie tylko Wielkiej Brytanii, ale całego świata.

Szczerze mówiąc, pani Thatcher miała kłopotliwą, jak na europejskie standardy, zrujnowaną gospodarkę. Inflacja wyniosła ponad 20%, co było po prostu nieprzyzwoite jak na szanujący się kraj.

Żelazna ręka w koronkowej rękawiczce

Thatcher, jak powiedzielibyśmy, „przekonany marketingowiec”. Wynarodowiła kilka głównych gałęzi przemysłu, zmniejszyła wydatki socjalne, które jej zdaniem po prostu produkowały próżniaków, ograniczały prawa związków zawodowych – jednym słowem prowadziła wszystko, co nazywano „thatcheryzmem” i „antyludową polityką torysów”. ” w ZSRR. Potem inflacja spadła do akceptowalnego poziomu 4-5% rocznie (o czym możemy teraz marzyć), bezrobocie przestało być problemem narodowym, a gospodarka mocno weszła na tory, jeśli nie szybkiego, to stałego wzrostu.

Z Anglią znów zaczęto brać pod uwagę. Dyplomatyczny dar M. Thatcher ujawnił się w pełni, gdy w latach 1986-87, realizując politykę „wahadłową” między USA a ZSRR, czy lepiej między Reaganem a Gorbaczowem, dokonała pojednania tego, co nie do pogodzenia.

Przyczyny sukcesu Thatcher

Trudno powiedzieć, jaki jest sukces kobiety w polityce. Być może jest to umiejętność grania w męskie gry. Ale po tym kto powie, że polityka to nie kobieca sprawa?! Wśród tajemnic sukcesu Margaret Thatcher można chyba wymienić:

• Niezwykła intuicja polityczna i wielka wola – wyraźnie wiedziała, czego chce, dostrzegła perspektywę i poszła do upragnionego celu bez wyłączania się.

• Margaret była w stanie podejmować otwarcie niepopularne decyzje i spokojnie słuchać wyrzutów.

• Była niezawodnie stanowcza w realizacji podjętych decyzji, aw czasach kryzysu wiedziała, jak zmobilizować wokół siebie podobnie myślących ludzi.

• Zręcznie odpowiadała na podchwytliwe pytania w potrzebny jej sposób, przekazując słuchaczowi tylko to, co chciała powiedzieć, a nie to, co chcieli od niej usłyszeć.

• W jej rodzinnej rodzinie, gdzie oprócz Margaret, dorastała siostra Muriel, obowiązywały surowe zasady – dziewczętom wpojono jasne koncepcje uczciwości, przyzwoitości i innych pozytywnych cech. Thatcher wprowadziła ich do swojej polityki.

• Margaret ma za plecami wspaniały tyłeczek – dobrą rodzinę, troskliwego męża, dobrze wychowane dzieci, które nie sprawiały jej kłopotów jakimiś niestosownymi wybrykami.

• Cóż, niewątpliwie jednym z ważnych czynników sukcesu jest to, że Margaret Thatcher jest po prostu piękną kobietą.

Zawodowy pracoholik

Margaret często mówiła: „Urodziłam się do pracy”. Wśród powodów swojego sukcesu Thatcher wymieniła dobre zdrowie naturalne, wiarę w prawa człowieka i przekonanie, że zarządzanie musi być umiejętne. Niespecjalnie zawstydzona, powiedziała, że ​​jest dobrze zorientowana w ludziach – jak tylko zobaczyła osobę, wiedziała już, kto jest przed nią i nigdy się nie pomyliła. Nie do pogodzenia było w odniesieniu do korupcji. Margaret Thatcher jest praktycznie jedyną liczącą się przywódczynią polityczną, która nigdy nie otrzymała ani jednego zarzutu o nieuczciwość.

Po ukończeniu kariery politycznej dama rzadko pojawiała się publicznie (odczuwał wiek i chorobę), ale każde jej pojawienie się było wydarzeniem. Wśród swoich ulubionych rozrywek Margaret wymieniła spacery i uczęszczanie na koncerty oraz festiwale muzyki klasycznej.

Margaret Thatcher nie lubiła filmu „Żelazna dama”, ale doceniła grę Meryl Streep

Nawiasem mówiąc, samej Thatcher nie podobał się film „Żelazna dama”, który pojawił się na ekranach, w zasadzie „niepotrzebne przedsięwzięcie”. Ale o genialnej grze Meryl Streep odpowiedziała pochwałą. Jak zawsze ostrożnie, grzecznie, ale szczerze.

To interesujące

• Mechanizm objęcia urzędu premiera w Anglii jest dość specyficzny. Do rana, gdy znane są wyniki wyborów, zaspany, wyczerpany zwycięzca przybywa do rezydencji monarchy i na zgiętym kolanie informuje Jej Królewską Mość o faktach dokonanych. A panujący nie ma innego wyjścia, jak zaproponować zwycięzcy przyjęcie stanowiska premiera i utworzenie rządu. Z reguły ta oferta nie jest odrzucana.

• Mimo całej swojej stanowczości, w odniesieniu do szczegółów pozbawionych zasad, Margaret Thatcher była zdolna do aktywnego kompromisu. Chociaż, jak powiedziała, to jej najmniej ulubione słowo. Słuchając rad twórców wizerunków, Margaret nieco złagodziła swoją intonację, zmieniła włosy, zaczęła nosić bardziej kobiece garnitury (w ogóle rzadko nosi sukienki), krótsze spódnice i częściej nosi biżuterię. I na tej zmianie wizerunku odniosła niesamowity sukces! Z twardej parlamentarnej bojowniczki przeistoczyła się w rodzaj „matki narodu”, drugą królową.

• Thatcher miała niewiele klejnotów, a większość z nich to prezenty jej męża na rodzinne święta. Ulubioną biżuterią Margaret są naturalne perły. „Kolczyki z pereł w szczególny sposób rozświetlają twarz” – powiedziała. Jej ulubiony kolor to turkus, ale rzadko go nosiła, preferując ciemnoniebieski i szary, wybierając naturalną wełnę i jedwab.

• Margaret jest drugą żoną Denisa Thatchera. Jego pierwsza żona również miała na imię Margaret. To, że jest drugą Margaret Thatcher, wydawało się nigdy nie przeszkadzać szefowi brytyjskiego rządu, ale nie lubiła o tym mówić.

• Wraz z przejściem na emeryturę „córki sklepikarza” planowano nadanie tytułu szlacheckiego i tytułu. Początkowo myśleli, że zostanie hrabiną Grantham – od nazwy miejsca, w którym się urodziła. Jednak Margaret Thatcher otrzymała tytuł baronowej Kestvin. Nawiasem mówiąc, jej emerytura wynosiła 17,5 tys. funtów rocznie.

• Thatcher zmarła rankiem 8 kwietnia 2013 r. po długiej chorobie, miała 87 lat. Nabożeństwo pogrzebowe odbyło się w katedrze św. Pawła z wojskowymi honorami. W 2005 roku Margaret Thatcher sporządziła plan swojego pogrzebu, do którego przygotowania trwały od 2007 roku. Na jej pogrzebie Thatcher pragnęła obecności królowej Elżbiety II, członków rodziny królewskiej, najważniejszych polityków ery Thatcher, w tym byłego prezydenta ZSRR Michaiła Gorbaczowa, który nie mógł przybyć z powodów zdrowotnych. Po nabożeństwie żałobnym przeprowadzono kremację, a prochy zmarłej pochowano obok jej męża Denisa.