„Kerenki” – śmieci-pieniądze, które mierzono za pomocą arshinów i ogrzewanych pieców. Powiedz mi, dlaczego byli tak nielubiani

Obywatele, którzy wierzą, że w latach 90. doświadczyli prawdziwej inflacji, ośmielam się zapewnić, że nie widzieliście prawdziwej inflacji. Pokażę pieniądze najbardziej pogardzane przez ludzi w historii w ostatnich czasach, którzy „sławili" jedno nazwisko. Jest mało prawdopodobne, aby czytelnicy natknęli się na „Kerenki”, chyba że wśród was są wampiry i „Duncan MacLeods”.

Tą publikacją chcę rozpocząć serię artykułów o pieniądzu papierowym, opartych na „motywach” mojej skromnej kolekcji.

Gdybym tylko mogła dostać się do sklepu…

Najpierw kilka słów o nienasyconym Molochu gospodarki – hiperinflacji.

Hiperinflacja, podobnie jak ludzkie cierpienie, jest zwiastunem nieuniknionego – niespłacania długów państwa (to jest w najgorszym przypadku, gdyby nie nadążali resuscytatorzy-finansiści). W kraju jest kryzys, zaczynają się bankructwa, włącza się mechanizm kompensacyjny – barter (dwie siekiery dla świni), ratownik z czasów prymitywnego systemu komunalnego, ceny rosną, ludność ubożeje (pozdrowienia od początku lat 90.). Oczywiście pieniądze zamieniają się w zwykły papier, którego nie da się przystosować nawet do naturalnych potrzeb.

Podręcznikowy przykład hiperinflacji miał miejsce w Republice Weimarskiej w latach 1921-23. Niemiec na ulicy dostawał pensję dwa razy dziennie i dobrze, żeby zdążył ją przeznaczyć na jedzenie. Ci, którzy mieli pecha, musieli oklejać ściany papierowymi znaczkami.

Ukochana pani wróci do domu, a ja ją zaskoczę… Zrobiłam nowe tapety.

Najbardziej „piekielna”, choć krótkotrwała, hiperinflacja miała miejsce w 1946 r. na Węgrzech, kiedy ceny podwajały się co 15 godzin. Wydali rachunek sześciu miliardów (miliard bilionów, czyli 10 do 21 potęgi pengyo)

I zazdrościłeś „milionerom” Białorusinom, kiedy mieli w portfelach króliczki i wiewiórki.

„Stajnie augejskie” dla Kiereńskiego

Rząd Tymczasowy miał nie do pozazdroszczenia udział w 1917 roku. Gospodarka chyli się ku upadkowi, trwa I wojna światowa, carowi powiedziano: „Chodźcie, do widzenia!”, zamieszanie i wahanie, nastroje wśród ludzi przypominają ciasto chlebowe, które jest gotowe do opuszczenia pojemnika.

Wysokie koszty niestabilnej republiki państwowej zmusiły Rząd Tymczasowy do włączenia prasy drukarskiej. Przed Rewolucją Październikową i incydentem z parodią z Pałacu Zimowego (autor nie wierzy w ten mit) wyemitowano ponad 16,5 mld jednostek konwencjonalnych.

Maniak? A tak przy okazji, próbowałem ratować państwo!

Nie było wystarczającej liczby banknotów starego reżimu, więc Rząd Tymczasowy zaczął wydawać nowe liberalne banknoty:

1000 jednostek warunkowych (nazywano je „dumka” ze względu na wizerunek Dumy Państwowej)

nie w kolekcji, więc zdjęcie pochodzi z otwartych źródeł

250 jednostek konwencjonalnych

Zgodnie z duchem czasu zmieniono herb. Artysta Bilibin odebrał orłowi koronę, berło i kulę. Nawiasem mówiąc, dziś ten „nagi orzeł” jest godłem Banku w ostatnich czasach.

Na początku sierpnia A.F. został przewodniczącym Rządu Tymczasowego. Kiereńskiego. 23 sierpnia to epokowa data, rozpoczął wypuszczanie nowych znaków skarbu w nominałach 20 i 40 jednostek konwencjonalnych, ludzie o ostrych językach nazywali je „kerenkami”. I wszystko zaczęło się kręcić … © A. Averchenko

Pospiesz się – rozśmiesz ludzi

Co zamieniło te pieniądze w „persona non grata”?

Rząd Tymczasowy wprowadził nowe pieniądze w takim trybie awaryjnym, że nie było czasu na fanaberie.

Dla „Kerenoka” sprytnie „zaprojektowali” rysunek dziesięciorublowych znaczków poczty konsularnej w starym stylu. Napis „Służba konsularna” został zastąpiony napisem „Odznaka skarbowa”.

Nie zawracali sobie głowy ochroną banknotów i typowych atrybutów: pozostawili prymitywne znaki wodne (w następnym artykule pokażę, jakie były znaki wodne na banknotach królewskich), nie było numeru, serii i roku emisji.

– Przepraszam, ale gdzie są podpisy kierownika i kasjera Banku Państwowego?

– Obywatele, uspokójcie się – teraz nie czas. potrzebujesz ostatnio więcej pieniędzy!

Jak można zaufać takim kartkom papieru (61×50 mm)? Do wagi dołączyłem krzemień i krzemień. Szkoda, że ​​kolekcja ma tylko dwa znaki 40 konwencjonalnych jednostek.

Chociaż „Kerenki” formalnie były poparte złotem, tak naprawdę… cóż, rozumiesz.

Małe kerenki (20 i 40 rubli) trafiły do ​​obiegu w całych arkuszach po 40 sztuk (5×8). Taki pracownik przyszedł do biura, a jego pensję obcięto nożyczkami. Inni go zerwali, więc częstym obrazem są postrzępione krawędzie pieniędzy.

zdjęcie z otwartych źródeł

Ja, grand merci, zawijam nasiona w kerenki

Republika Rosyjska kontynuowała niekontrolowany wpadanie w ramiona bolszewizmu. Wraz ze wzrostem hiperinflacji przestali zawracać sobie głowę cięciem na osobne rachunki. Jaki jest sens? Zaczęli płacić całymi arkuszami.

Taki chłop idzie na targ, niesie ładunek rzepy. Udało mu się targować i już wiezie z powrotem cały wózek banknotów.

„Dwa arszyny kerenoka rzucę
czarnookiego,
włożę nóż w rękojeść, od razu skoczę
.” ©Nikołaj Klujew

Opisano przypadki, kiedy rozpalali piec, więc wartość „kerenok” była tak mała, że ​​nazwa stała się powszechnie znana, od pogardliwego określenia pieniędzy.

Raj dla fałszerzy

Napis na Kerence – „Fałszerstwo ściga się z mocy prawa” nie może być nazwany inaczej niż sarkazmem. Poważnie? W końcu pieniądze bez znaków zabezpieczających? Czy to by kogoś powstrzymało?

Dlatego wszyscy bez wyjątku fałszowali masowo małe banknoty, a raczej ci, którzy mieli dostęp do sprzętu drukarskiego. W każdym większym mieście istniał podziemny warsztat, w którym niewykwalifikowani biznesmeni drukowali „kerenki” różnymi kolorami na nieodpowiednim papierze. Niektórzy nie zawracali sobie głowy i drukowali jednostronnie… Być może chłop niepiśmienny zdoła się poślizgnąć.

Typowy przykład fałszywych kerenków. Papier jest jak papier pakowy.

To była ostatnia kropla. Kerenki w końcu stracił zaufanie ludności.

✔ Jeśli czytelnik myśli, że Kerenkowie są dziedzictwem „tymczasowych”, to tak nie jest. Większość banknotów została już wyemitowana w RSFSR i dopiero w październiku 1922 r. utraciły wypłacalność. Do stycznia 1921 r. wydrukowano 21 764,5 mln jednostek warunkowych!!!