Jeśli naprawdę poważnie podchodzisz do kodowania i naprawdę chcesz nauczyć się samodzielnie uczyć kodowania, zacznij uczyć się typów programowania. W tym artykule poznasz 6 rodzajów programowania. Wybierz, ucz się. Zacznij od tego, który najlepiej pasuje do Twojego sposobu myślenia. Jest to równie ważne jak wybór pierwszego języka programowania.

"Dobra, widzę. Jak będzie poprawny?"

Jak nauczyć się programować?

Przestudiuj typologię i wybierz dla siebie najbardziej spółgłoskową strategię

W 2002 roku żadna instytucja edukacyjna, w której można było uczyć się podstaw programowania, nie miała takiego elementu w swoim programie nauczania. W 2018 roku dysponujemy wygodnymi edytorami do pracy z kodem, w których połowa wzorców jest automatycznie ustawiana za pomocą skrótów klawiszowych, bezpłatnych kursów online i filmów krok po kroku dotyczących rozwoju produktu. Ale to wszystko dla tych, którzy nie planują uczyć się ręcznie pisać kodu, a chcą tylko pieniędzy z projektów zrobionych „na kolanach”.

Stwórz solidne podstawy do nauki – poznaj swój sposób myślenia, a nie będzie Ci trudno znaleźć metodę rozwoju, która Cię zainteresuje. Ale jeśli nie znasz terminu „typy myślące”:

Przeszukaj Internet lub specjalną literaturę na temat psychologii, aby znaleźć jakiś mniej lub bardziej poważny test typu i zdaj go. Ułatwi ci to zrozumienie, do jakiego rodzaju programowania jesteś naturalnie skłonny.

„Jestem zbyt leniwy, żeby zdawać jakiekolwiek testy. Nie rozumiem, dlaczego nie mogę po prostu wybrać tego, czego chcę – po co komplikować to niektórymi typami?

Poświęcając czas na poznanie siebie na początkowym etapie, ułatwisz sobie drogę po szczeblach kariery i lepiej zrozumiesz genezę różnych procesów w programowaniu.

Ponowna nauka jest bolesna

Na przykład zignorowałeś zalecenia i nie czytałeś dalej artykułu. Kochasz programowanie proceduralne i dostajesz 60 000 zepe za pracę nad projektami. W pewnym momencie pojawia się zadanie, które zmusza Cię do porzucenia znanych i znanych rodzajów pracy nad kodem. I tutaj łapiesz się, że czujesz, że kod funkcjonalny ci się nie nadaje. Ponieważ „mózg jest wypełniony wzorcami myślenia proceduralnego”. Aby nie kpić z siebie, przeczytaj, jakie są rodzaje programowania i nie spiesz się z wyborem języka.

6 typów w programowaniu

Dla tych, którzy chcą wiedzieć, jak nauczyć się samodzielnie programować

1 imperatyw typ

Nazywa się to również programowaniem proceduralnym. Przykładem konstruowania algorytmów z wykorzystaniem imperatywów jest maszyna Turinga.

Znane języki:

C/C++;
Ada;
Pascal;
Udać się

Aby rozwiązać problemy, potrzebujesz języka zrozumiałego dla maszyny. Zadania rozwiązywane są zgodnie z wybranym systemem lub zaplanowanym planem. Na przykład akcja z obiektem:

obiekt jest zadeklarowany
obiekt jest zdefiniowany,
na obiekcie wykonywana jest akcja

W przypadku tego typu programowania optymalizacja języka odbywa się na zasadzie maszyna-człowiek. W celu poprawnego ustawienia tego wektora stosuje się następujące podstawowe zasady programowania obiektowego.

Jeśli pamiętasz przebieg matematyki, a mianowicie o funkcjach i przypisywaniu wartości, to fakt, że te same wartości mają ten sam wynik, pojawi się również w pamięci – niezależnie od tego, jak często funkcja jest wykonywana i gdzie jest znajduje się w zadaniu.
W programowaniu proceduralnym wartości zmiennych mogą się zmieniać w zależności od tego, jak zostanie napisany program. Wynik zależy więc od pewnych warunków i nie jest niezależny.

2 Typ deklaratywny

Jeśli w programowaniu imperatywnym liczy się proces wykonania zadania, to w typie deklaratywnym nie jest to tak ważne. Sposób rozwiązania zadania jest kwestią drugorzędną, głównym jest to, aby zostało rozwiązane.

Na przykład podczas pracy ze znacznikami HTML nie ma potrzeby formalnego przypisywania atrybutów do obiektu. Zadanie polega na umieszczeniu przycisku? Zrób znacznik i określ tekst przycisku – gotowe!

3 Typ funkcjonalny

Przyjrzyjmy się jeszcze raz matematyce. Wyniki wykonania dowolnych funkcji najłatwiej przedstawić w postaci tabeli z danymi. Ale bez względu na to, jak reprezentujemy te dane – w przypadku, jak już wspomniano, z programowaniem imperatywnym – wynik nie jest wartością stałą. Wpływają na nią zmiany zachodzące podczas działania programu. W ten sposób rezultat traci swoją nienaruszalność.

"Widzę. A co z typem funkcjonalnym?

Tutaj wszystko jest o wiele gładsze. W trakcie procesu można operować nie konkretnymi wartościami, ale innymi zmiennymi. Takie jak funkcje źródłowe, funkcje przyrostowe i funkcje wynikowe.

Pomimo tego, że programowanie funkcjonalne nie ma wyniku uznawanego za wadę, w zależności od konkretnych warunków, ten rodzaj programowania uważany jest za trudny.

Rzeczywiście, jeśli podejmiesz się pisania problemów z aplikacją w Lisp lojure lub Haskell, nie da się uniknąć nadmiarowości.
Ten typ wyróżnia się małą konkurencją na rynku pracy i wyższymi zarobkami. Jeśli nie boisz się złożoności programowania funkcjonalnego, nie będzie nudno, bo praca z danymi w tej formie to ekscytujące doświadczenie.
Ale to nie są wszystkie typy, więc nie spiesz się z nauką.
Czytaj dalej, pozostaje poznać jeszcze 3 rodzaje programowania, bez których obraz typologiczny będzie niepełny.

4 Boole’a

Tutaj – logika, matematyka, prostota. Języki:

Planista,
Prolog

„Kto potrzebuje tak prostego języka?”

Cóż, prawdopodobnie pojawienie się tego pytania sugeruje, że „ogromna funkcjonalność” nadal jest dla ciebie odpowiednia. A jednak programowanie logiczne służy do:

tworzenie sztucznej inteligencji;
Treningi mózgu;

Mało funkcjonalności, zestaw akcji jest bardzo ograniczony, więc ten typ prawdopodobnie jest. w połączeniu z innymi, ponieważ do samodzielnej pracy praktycznie nie jest potrzebny.

5 Typ dynamiczny

Nie do końca model programowania, ale raczej koncepcja, która pomaga w pracy nad rozwiązywaniem złożonych, złożonych problemów. Aby go rozwiązać, jeden złożony problem dzieli się na kilka prostych. W ten sposób zmniejsza się liczba cykli wykonania.

Idealnym rodzajem programowania dynamicznego byłoby jedno proste zadanie, które wykonuje się tylko raz. W realnym rozwoju takie zadania są rzadkością.

Programowanie dynamiczne to koncepcja na tyle elastyczna, że można ją łatwo zastosować w dowolnym języku. Dlatego nie ma niezależnych grup językowych.
Inną ciekawą cechą tego „typu ducha” jest to, że pomimo braku własnych języków i możliwości zastosowania we wszystkich rodzajach programowania, praca z koncepcją dynamiczną wymaga specjalnego sposobu myślenia.

Jak wszystkie typy.

6 wizualny typ

Lub programowanie graficzne. Osobliwością, jak sama nazwa wskazuje, jest to, że nie pracujesz z tekstem. Twoim językiem komunikacji jest informacja wizualna.

"Jak to wygląda?"

Oprócz grup językowych istnieją odrębne grupy w fazie rozwoju, które są związane z formami i grafiką. Jeśli mówimy o grafice, językiem może być nie tylko Scratch czy BluePrint. Wizualizację można wykonać na różne sposoby.

Inne narzędzia do tworzenia wizualizacji:

Borland Delfy,
C++,
Studio wizualne,
Adobe Dreamweaver

To nie jest pełna lista.

Programowanie wizualne zarówno wyglądem jak i "dźwiękami" – kuszące i proste. Jeśli jesteś początkujący, możesz pomyśleć, że rozwiąże to wszystkie twoje problemy. Ale nie wszystkie luki w edukacji są rozwiązywane przez typ graficzny lub uproszczony przez typ logiczny.

Uwaga: typ graficzny w najczystszej postaci jest równie rzadki jak typ logiczny. Wybierz język i ucz się. Zapamiętaj i zrozum strukturę kodu. Wtedy okaże się coś poważnego i nie tylko:

Nie traktuj tej typologii jako jedynej lub głównej. Istnieje wiele rodzajów programowania:

synchroniczny,
asynchroniczny,
wydarzenie,
sekwencyjny,
równoległy,
o bieżących zadaniach z wprowadzeniem AI i uwzględnieniem danych statystycznych

Jak nauczyć się kodować samodzielnie i dlaczego ważne jest, aby nie utknąć w jednej z cech

Wybierając na początek jeden paradygmat, nie daj się w nim utknąć, pamiętaj o tym, co zostało omówione na początku artykułu. Zostaw w swoim umyśle miejsce na rozwój i naukę.

Oczywiście możesz wybrać jeden typ i być głębokim specjalistą np. tylko w programowaniu funkcjonalnym. Ale jak nauczyć się swobodnie programować? Opanuj wszystkie 6 rodzajów rozwoju krok po kroku. Ale niech fundamentem będzie język, który na tym etapie jest jaśniejszy niż reszta. Łatwiej jest zawsze zacząć od tego, co jest w tobie naturalnie najlepiej rozwinięte.

Kiedy podstawa jest grubsza o kilka kolejnych warstw, składających się z języków, struktur kodu, zacznij odkrywać inne typy. Najbardziej spokrewniony z już opanowanym. Tak więc odpowiedź na pytanie, jak nauczyć się programować, jest bardzo prosta. Rozpocznij naukę od tego, który jest z tobą spokrewniony i stopniowo zwiększaj „obciążenie”, ucząc się nowych typów. Czy naprawdę można zbudować dom z siana i gliny, jeśli do sklepu z materiałami budowlanymi została przywieziona wysokiej jakości i umiarkowanie droga cegła?

Uwaga: nie przywiązuj się. Nie do języków, nie do zawodów, nie do środowiska rozwojowego. Spróbuj zacząć od tego, co działa dobrze i nie zamykaj się na inne możliwości. Wykorzystaj swój potencjał w dowolnym strumieniu. Nie szukaj swojego.

Teraz wiesz już o istnieniu 6 rodzajów programowania i możesz wybrać ten, który najbardziej Ci odpowiada lub spełnia bieżące zadania.
Następnym krokiem jest wybór języka. Ale o tym w następnym artykule.

Źródło nagrywania: kakzarabotat.net