Historia metalowych pieniędzy
Nawet historycy i numizmatycy nie potrafią jednoznacznie określić daty powstania pieniądza. Naukowcy odzyskują dane z zachowanych starożytnych pism, badając prototypy monetarne. Łopaty, motyki i noże działały jak pieniądze. Pieniądze to kamień, słone sztaby, w postaci piór, muszli, za które płacono z kontynentu europejskiego, afrykańskiego oraz wyspiarskich państw Oceanu Spokojnego i Indyjskiego.
Historia pojawienia się
Uważa się, że pierwsze metalowe pieniądze wynaleziono w Chinach. W tym starożytnym kraju pieniądze zaczęły być używane około 600 rpne. Metalowe pieniądze wyglądały wtedy jak okrągłe talerze i miały mały obwód. Dodatkowo miały otwór w środku dla ułatwienia użytkowania. Wybijano je z żelaza lub na bazie jego stopu. Aby wskazać wagę każdej monety, nałożono na nie charakterystyczne wzory i rysunki. To był nominał monety. Ta metoda bicia pieniędzy z dziurką w środku była stosowana w starożytnych Chinach aż do XX wieku naszej ery. Podobne monety można znaleźć dzisiaj – służą jako talizmany, które przyciągają szczęście do dobrobytu i bogactwa. Jeśli chodzi o kontynent europejski, wtedy pierwsze metalowe pieniądze pojawiły się na terytorium krajów starożytnej Europy około 687 pne. Wyglądały jak okrągłe talerze o nieregularnym kształcie. Wykonano je z metali z przesuniętym wzorzystym wzorem. Europejczycy zarabiali na elektronie, który jest stopem srebra i złota. Wyryty wzorzysty rysunek wyglądał jak herb lub pieczęć wskazująca na dynastię władz lokalnych. Etykieta ta zawierała wskazówki z dokładną wagą monety wraz z ekwiwalentem handlowym. Jeśli chodzi o kraj, który jako pierwszy wyemitował takie metalowe pieniądze, za nią uważa się Lydię. To starożytna nazwa współczesnej części terytorialnej Turcji. Pół wieku później, w latach 640-630 pne, te okrągłe monety były szeroko rozpowszechnione na prawie całym terytorium Europy. Wyglądały jak okrągłe talerze o nieregularnym kształcie. Wykonano je z metali z przesuniętym wzorzystym wzorem. Europejczycy zarabiali na elektronie, który jest stopem srebra i złota. Wyryty wzorzysty rysunek wyglądał jak herb lub pieczęć wskazująca na dynastię władz lokalnych. Etykieta ta zawierała wskazówki z dokładną wagą monety wraz z ekwiwalentem handlowym. Jeśli chodzi o kraj, który jako pierwszy wyemitował takie metalowe pieniądze, za nią uważa się Lydię. To starożytna nazwa współczesnej części terytorialnej Turcji. Pół wieku później, w latach 640-630 pne, te okrągłe monety były szeroko rozpowszechnione na prawie całym terytorium Europy. Wyglądały jak okrągłe talerze o nieregularnym kształcie. Wykonano je z metali z przesuniętym wzorzystym wzorem. Europejczycy zarabiali na elektronie, który jest stopem srebra i złota. Wyryty wzorzysty rysunek wyglądał jak herb lub pieczęć wskazująca na dynastię władz lokalnych. Etykieta ta zawierała wskazówki z dokładną wagą monety wraz z ekwiwalentem handlowym. Jeśli chodzi o kraj, który jako pierwszy wyemitował takie metalowe pieniądze, za nią uważa się Lydię. To starożytna nazwa współczesnej części terytorialnej Turcji. Pół wieku później, w latach 640-630 pne, te okrągłe monety były szeroko rozpowszechnione na prawie całym terytorium Europy. Europejczycy zarabiali na elektronie, który jest stopem srebra i złota. Wyryty wzorzysty rysunek wyglądał jak herb lub pieczęć wskazująca na dynastię władz lokalnych. Etykieta ta zawierała wskazówki z dokładną wagą monety wraz z ekwiwalentem handlowym. Jeśli chodzi o kraj, który jako pierwszy wyemitował takie metalowe pieniądze, za nią uważa się Lydię. To starożytna nazwa współczesnej części terytorialnej Turcji. Pół wieku później, w latach 640-630 pne, te okrągłe monety były szeroko rozpowszechnione na prawie całym terytorium Europy. Europejczycy zarabiali na elektronie, który jest stopem srebra i złota. Wyryty wzorzysty rysunek wyglądał jak herb lub pieczęć wskazująca na dynastię władz lokalnych. Etykieta ta zawierała wskazówki z dokładną wagą monety wraz z ekwiwalentem handlowym. Jeśli chodzi o kraj, który jako pierwszy wyemitował takie metalowe pieniądze, za nią uważa się Lydię. To starożytna nazwa współczesnej części terytorialnej Turcji. Pół wieku później, w latach 640-630 pne, te okrągłe monety były szeroko rozpowszechnione na prawie całym terytorium Europy. Jeśli chodzi o kraj, który jako pierwszy wyemitował takie metalowe pieniądze, za nią uważa się Lydię. To starożytna nazwa współczesnej części terytorialnej Turcji. Pół wieku później, w latach 640-630 pne, te okrągłe monety były szeroko rozpowszechnione na prawie całym terytorium Europy. Jeśli chodzi o kraj, który jako pierwszy wyemitował takie metalowe pieniądze, za nią uważa się Lydię. To starożytna nazwa współczesnej części terytorialnej Turcji. Pół wieku później, w latach 640-630 pne, te okrągłe monety były szeroko rozpowszechnione na prawie całym terytorium Europy.
Należy powiedzieć, że około III wieku p.n.e. pieniądze rzymskie nazywano metalowymi, wykonanymi ze złota – monetami bitymi w świątyni Juno-Coins.
Rozwój form metalicznego pieniądza
Starożytne metalowe pieniądze o różnych kształtach
Jedną z najwcześniejszych form pieniądza metalicznego jest kruszec o innym kształcie, ale o określonej wadze. W związku z tym nazwy większości jednostek monetarnych były powiązane z jednostkami ich masy. Na przykład funt szterling, funt lub livre, pół funta i inne. Zewnętrznie pieniądze metalowe wyglądały na zróżnicowane. Tak więc żelazne pieniądze przez długi czas miały postać motyki, pręta, łopaty itp. Miedź – w formie kociołka, tarczy dzwonka itp. Pieniądze ze srebra i złota – w formie pierścionka, naszyjnika i innych rzeczy. Wraz z pojawieniem się monety w VII wieku p.n.e. rozpoczął się najważniejszy okres w formowaniu się rodzajów pieniądza. Moneta jest swoistym wynikiem ewolucji produkcji dóbr i ich wymiany. Jej pierwsze emisje zostały wykonane ze złota z wizerunkiem twarzy Aleksandra Wielkiego. W celu zwiększenia wiarygodności metalu, kawałki lub wlewki zaczęto wytwarzać ze stałą wagą, która była oznaczona pieczęcią państwa. Monety usprawniły procesy wyceny – wymiar ceny został teraz określony przez nominalny wymiar pieniądza. Awers monety stał się odtąd znany jako awers. Wybito na nim nominał jednostki pieniężnej. Rewers nazwano rewersem z symbolami religii lub państwa. Krawędź monety została nazwana krawędzią. Wszystkie monety idealnie odpowiadały 5 podstawowym wymaganiom produktu. A mimo to monety miały też swoje wady: na przykład z długiego obiegu zostały wymazane. Monety straciły na masie, stając się już dłużej z nominałem pierwotnie wybitym na awersie monety. Dlatego też rzeczywista masa monet nie była najważniejszym argumentem potwierdzającym ich wiarygodność. Na przykład, bardzo zużyte metalowe pieniądze nadal były wydawane i krążyły według pierwotnej wartości nominalnej. To praktyczne doświadczenie doprowadziło do tego, że we wczesnym średniowieczu władze celowo niszczyły monety. Po tym, jak moneta została wybita z mniejszą masą w porównaniu z tą, która odpowiadała jej nominałowi, a także z najmniejszym włączeniem drag. metale w całkowitej masie stopu.
Rodzaje metalowych pieniędzy
Złota moneta wśród zwykłych metalowych pieniędzy
Pieniądze podzielono na dwa główne typy: monety pełne i wadliwe. Pierwszy nazywał się pieniądz, którego wartość nominalna była równa cenie metali szlachetnych zawartych w monetach. Takie pieniądze były funkcjonalnie uniwersalnym ekwiwalentem. Te ostatnie były początkowo bite jako drobne monety na pełnowartościowe pieniądze. W wartości nominalnej ich wartość była wyższa niż wartość metali, z których zostały wykonane. Szybkość obiegu takich pieniędzy była duża, dlatego wadliwe monety szybko się zużywały. Za złoty standard bicia monet uważa się technologię wykorzystującą srebro, złoto i metale nieszlachetne.
Obecnie monety wybijane są z różnych stopów metali i aluminium.