Inwestycje finansowe i ich cechy

Inwestycja finansowa to inwestowanie pieniędzy w papiery wartościowe różnych emitentów. Jest to forma dysponowania czasowo wolnym kapitałem przedsiębiorstwa, który posiada własną klasyfikację i inne unikalne cechy.

Kluczowe cechy inwestycji finansowych

Działając jako aktywna forma efektywnej dystrybucji wolnego kapitału organizacji, inwestycje finansowe mają następujące cechy:

• realizowane są na późniejszych etapach rozwoju przedsiębiorstwa, które już zaspokoiło swoje potrzeby w zakresie realnych inwestycji;
• może odbywać się w kraju lub za granicą;
• reprezentują samodzielny rodzaj działalności gospodarczej, pozwalający rozwiązywać problemy strategiczne poprzez inwestowanie w autoryzowane fundusze i kontrolowanie udziałów w różnych przedsiębiorstwach;
• przyczynić się do dość szybkiej i efektywnej kosztowo realizacji określonych celów strategicznych dla rozwoju przedsiębiorstwa;
• pozwalają kierować środki do różnych sektorów gospodarki, tworząc konserwatywną lub agresywną politykę inwestycyjną;
• wymagają mniej czasu na wdrożenie decyzji zarządczych w porównaniu z rzeczywistymi projektami i inwestycjami.

Klasyfikacja inwestycji finansowych

Odpowiedni rodzaj inwestycji finansowych jest klasyfikowany:

• Według form własności środków finansowych.
• Ze względu na charakter udziału w inwestycji.
• Zgodnie z okresem inwestycji.
• Na poziomie regionalnym.

W zależności od formy własności istnieją publiczne i prywatne inwestycje finansowe. Pierwszym z nich są inwestycje władz i administracji publicznej z pozyskiwaniem środków z funduszy budżetowych i pozabudżetowych, organizacji kredytowych, przedsiębiorstw i instytucji państwowych kosztem środków własnych i pożyczonych.

Inwestycji finansowych o charakterze prywatnym dokonują obywatele, stowarzyszenia przedsiębiorców, różne przedsiębiorstwa niepaństwowe, stowarzyszenia i związki, a także osoby prawne działające na podstawie prawa własności zbiorowej. Ponadto istnieją zagraniczne inwestycje finansowe otrzymane od zagranicznych obywateli i organizacji, a także wspólne inwestycje, które są inwestycjami kilku podmiotów cywilnych lub prawnych.

Ze względu na charakter uczestnictwa w procesie inwestycyjnym rozróżnia się inwestycje bezpośrednie i portfelowe. Pierwszym z nich są transakcje biznesowe polegające na wniesieniu środków lub majątku do kapitału docelowego organizacji w zamian za wyemitowane przez nią prawa korporacyjne. Te ostatnie to transakcje biznesowe dotyczące nabywania instrumentów pochodnych, papierów wartościowych i innych aktywów finansowych na giełdzie.

W zależności od okresu inwestycji wyróżniamy krótkoterminowe i długoterminowe instrumenty finansowe. Inwestycje krótkoterminowe to inwestycje na okres nieprzekraczający jednego roku. Może to obejmować zakup krótkoterminowych certyfikatów oszczędnościowych, weksli, rządowych papierów wartościowych itp. Wszystko to dotyczy aktywów rynku pieniężnego i ma na celu wykorzystanie czasowo wolnych środków finansowych w celu szybkiego generowania dochodu. W przypadku inwestycji długoterminowych polegają one na wykupieniu udziału w kapitale zakładowym innych organizacji, w tym akcji, oprocentowanych obligacji. Obejmuje to również uzyskiwanie pożyczek i kredytów finansowych na okres dłuższy niż rok.

W ujęciu regionalnym można wyróżnić inwestycje finansowe realizowane w kraju i za granicą. Pierwsza z nich, zwana także inwestycją krajową, to inwestycja w te obiekty inwestycyjne, które znajdują się na terenie państwa. Zagraniczne inwestycje finansowe to inwestycje w obiekty inwestycyjne zlokalizowane poza granicami kraju, w tym nabywanie akcji, obligacji i różnych innych instrumentów finansowych zagranicznych firm i państw.